ZAJĘCIA NIEODPŁATNE    

 

Katecheza

 

      W procesie katechizacji dzieci przedszkolnych ważną rolę odgrywają rodzice, rodzina, opiekunowie.
To oni mają za zadanie kształtować religijność dziecka, obraz Boga bliskiego i przyjaznego,

godnego zaufania. To w rodzinie dzieci poznają pierwsze znaki, gesty religijne a także uczą się pierwszych modlitw. Przedszkole jest tym miejscem, gdzie rodzice otrzymują wsparcie w postaci katechezy przedszkolnej. To tutaj uczą się również znaków, gestów religijnych, śpiewają piosenki a także poprzez zabawę poznają prawdy religijne, rok liturgiczny i związane z nimi uroczystości i święta.

 

 

Logopedia

 

     Celem ukierunkowanej działalności dydaktyczno - wychowawczej przedszkola jest przygotowanie dziecka do podjęcia nauki w szkole, poprzez osiągnięcie pewnego poziomu rozwoju fizycznego, intelektualnego i społeczno-moralnego, ułatwiającego start szkolny dziecka i warunkującego odnoszenie sukcesów w nauce. Na całokształt rozwoju dziecka i jego powodzenie w szkole w dużej mierze wpływa mowa. Jest ona atutem w nawiązywaniu kontaktów społecznych, daje możliwość precyzyjnej komunikacji, pozwala zdobywać informacje i wyrażać własne sądy, uczucia, pragnienia.  Wyrównywanie rozwoju mowy i korygowanie wad wymowy,to również zapobieganie trudnościom i niepowodzeniom szkolnym. Dziecko źle mówiące najczęściej pisze  z błędami, słabo czyta, przejawia trudności  w swobodnym wypowiadaniu się. Kształtowanie poprawnej mowy, jej doskonalenie oraz szeroko rozumiana profilaktyka,należy do głównych zadań logopedii. W rozwoju językowym dziecka niezmiernie ważne jest oddziaływanie wielu czynników, w szczególności należy podkreślić wpływ środowiska rodzinnego, przedszkola i pracy logopedy. Właściwa współpraca logopedy, nauczyciela i rodziców jest gwarancją powodzenia terapii logopedycznej. Cały proces rozwijania i doskonalenia komunikacji językowej dziecka przedszkolnego jest ciągły, długofalowy i uwzględniający prawo do traktowania dziecka w sposób indywidualny,zaś formy i metody pracy są dostosowane do jego możliwości psychofizycznych.

Logopedyczne zajęcia korekcyjno - wyrównawcze obejmują dzieci 5 - i 6 -letnie.

Działania logopedyczne obejmują:

1.     Badanie mowy i sprawności narządów artykulacyjnych, badanie słuchu fonematycznego, ocena głosu, słownictwa i sposobu  wypowiedzi.

2.    Zajęcia  korekcyjno-wyrównawcze, podczas których przeprowadza się:

•  ćwiczenia oddechowe,
• ćwiczenia artykulacyjne,
• ćwiczenia słuchowe,
• ćwiczenia kształtujące prawidłową wymowę,
• ćwiczenia stymulujące rozwój mowy. 

 

Ćwiczenia te realizowane są poprzez aktywność zabawową, do której zalicza się:

• zabawy ruchowe,
• zabawy tematyczne,
• zabawy dydaktyczne,
• zabawy uwzględniające treść utworów literackich.

    Prowadzone w ten sposób ćwiczenia logopedyczne stymulują rozwój mowy dziecka, powodują odprężenie psychiczne, dają lepsze samopoczucie na skutek możliwości lepszego kontaktu werbalnego z otoczeniem i braku skrępowania wynikającego z nieprawidłowej wymowy, budzą wiarę we własne siły.

 

Terapia pedagogiczna

       W naszym przedszkolu w ramach terapii pedagogicznej prowadzone są zajęcia z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo.
 Nadpobudliwość psychoruchowa jest to zespół objawów występujących zazwyczaj w jednej, dwóch lub wszystkich sferach funkcjonowania  dziecka: ruchowej, poznawczej i emocjonalnej.

      W sferze ruchowej objawami  tymi są: wyraźny niepokój ruchowy w zakresie dużej i małej motoryki. Obserwujemy u dzieci niemożność pozostawania w bezruchu nawet krótki okres czasu, podrywanie się z miejsca, chodzenie po sali zajęć, bieganie, wymachiwanie rękoma, podskakiwanie lub też wzmożone dobre ruchy kończyn (machanie nogami, poruszanie palcami rąk, ciągłe zajmowanie się rzeczami, które leżą w zasięgu ich rąk lub nóg, kiwanie się na krześle itp.).

       Nadpobudliwość w  sferze poznawczej wyraża się przede wszystkim trudnościami w skupieniu uwagi, wzmożonym odruchem orientacyjnym oraz pochopnością i pobieżnością myślenia. Dziecko nie jest w stanie skupić się dłużej nad wykonywaną czynnością, najmniejszy bodziec odrywa je od zadania. Dzieci te przerzucają swoją uwagę z obiektu na obiekt, robią wrażenie, jakby interesowało je kilka rzeczy naraz, co prowadzi min. do udzielania  nieprawidłowych odpowiedzi na pytanie lub niewłaściwego rozwiązania zadań.

        Nadpobudliwość w sferze emocjonalnej dziecka wyraża się przede wszystkim w nieopanowanych nieraz bardzo silnych reakcjach emocjonalnych, wzmożonej ekspresji uczuć oraz zwiększonej wrażliwości emocjonalnej na bodźce otoczenia. Często towarzyszy jej nasilona aktywność ruchowa oraz poznawcza, co może przejawiać się w trudnościach z koncentracją uwagi czy chaosie myślowym.

       Dziecku nadpobudliwemu potrzebna jest miłość, szacunek i akceptacja jego trudności i ograniczeń. Aby mogło prawidłowo funkcjonować musi znać reguły i zasady postępowania. Muszą one być jasno i ściśle określone jak też konsekwentnie egzekwowane. Szczególne znaczenie ma dla dzieci nadpobudliwych psychoruchowo stały rozkład dnia wciągu którego dziecko powinno mieć możliwość zaspokojenia potrzeby ruchu np. w zabawach ruchowych. Wskazane jest także prowadzenie zabaw relaksacyjnych i wyciszających tj. słuchanie spokojnej muzyki, bajek, opowiadań i wierszy. W celu odreagowania napięć można wykorzystać zajęcia plastyczne (np, rysowanie, wycinanie, malowanie).

       Dzieci biorące udział w zajęciach:
• wykształcą umiejętność panowania nad swoim ciałem;
• udoskonalą koordynację ruchową w sferze całego ciała oraz czynności manualne;
• rozwiną spostrzegawczość, pamięć i uwagę, a także wyobraźnię ruchową, plastyczną i muzyczną;
• będą umieć korzystać z technik relaksacyjnych;
• wykształcą realną, pozytywną samoocenę;
• doświadczą sposobów wyrażania i rozpoznawania emocji własnych i innych ludzi;
• rozwiną zdolność nawiązywania kontaktów z innymi i umiejętność komunikowania się;
• wykształcą odporność emocjonalną;
• będą umieć skutecznie pokonywać trudności występujące z konkretnych sytuacjach życiowych;
• poznają i rozwiną własne możliwości twórcze, wyobraźnię, pomysłowość, relaksacyjność;
• doświadczą samodzielności i skuteczności działania.

 

 Język angielski